POŻEGNANIE MATURZYSTÓW OD SAMORZĄDU. 24 kwietnia 2020 admin Aneta. Drodzy maturzyści, pewnie myśląc o zakończeniu nauki i pożegnaniu z murami szkoły po kilku latach w niej spędzonych, wyobrażaliście sobie uroczysty apel, galowe stroje, przemówienie dyrektora, nagrody i dyplomy oraz ostatnie spotkanie z wychowawcami, może kilka 1) Bye Bye, Goodbye (Super Simple Songs) Pierwszą propozycją w moim zestawieniu piosenek na pożegnanie się z uczniami, jest utwór od SSS. Muszę przyznać, że te piosenki często pojawiają się na moich lekcjach a dzieciaki je uwielbiają. Ewa Drzazga: A teraz rora na stały element naszego programu, pytania z wykrywaczem kłamstw. 1.Czy kiedykolwiek ściągałeś/aś na teście? T:Nie (prawda) To były czasy kiedy nawet bym na to nie wpadła. Poza tym, trochę ciężko jest jakkolwiek ściągać jak ma się mapę, na której trzeba cos zaznaczyć. Piosenki z pożegnaniem w tle - podpowiedzcie, proszę. Drodzy forumowicze, Potrzebuję utwory muzyczne mówiące w o rozstaniu, pożegnaniu, itd. W najróżniejszych językach (well, polski, angielski, niemiecki, hiszpański). Z dowolnego okresu w historii muzyki rozrywkowej, w dowolnym stylu. Mirosława Białkowska. Scenariusz uroczystości pożegnania klasy óśmej szkoły podstawowej. Zawiera fragmenty wierszy i piosenek. Imprezę rozpoczyna nagrany na ta­śmę magnetofonowej dzwonek budzi­ka, a następnie zmontowane fragmen­ty dwu piosenek „Elektrycznych Gitar”. Dzwonek mnie obudził rano, wyglądam przez drzwi, - Rozśpiewany szkolny rok z.10, Do widzenia, szkoło!, Piosenki na pożegnanie roku szkolnego - Rozśpiewany szkolny rok z.12, Nasza rodzinka, Piosenki o rodzinie - Rozśpiewany szkolny rok z.13, Dzień rodzinki - Rozśpiewany szkolny rok z.15, Przeboje najmłodszych cz. 2 - RSR 01 CD Dzień dobry, szkoło! - RSR 02 CD Piosenki na drogę. Pożegnanie uczniów klas IV. W poniedziałek, 29 kwietnia 2019 roku, w auli szkolnej odbyła się uroczystość pożegnania uczniów klas maturalnych. Tegorocznych absolwentów, zgromadzonych gości, nauczycieli oraz uczniów klas młodszych przywitała pani dyrektor Beata Kacała. xg6tO. W szkolnym kalendarzu są wydarzenia powtarzające się co roku i jednocześnie za każdym razem przeżywane na nowo, jakby miały miejsce po raz pierwszy. Taką sytuację stanowi uroczystość ukończenia szkoły przez uczniów klas maturalnych. Kolejne roczniki młodzieży biorą w niej udział, żegnając się z kolegami i wychowawcami i stając na progu dorosłego życia. 29 kwietnia absolwenci z klas IV ATL, IV BTL/TH, IV TE/TOŚ, IV TOR i IV TI wraz z wychowawcami oraz nauczycielami spotkali się w budynku CTMiT-u. Gospodarzem uroczystości był pan dyrektor Wojciech Banasiak, a towarzyszyła mu pani wicedyrektor Henryka Engel. Święto rozpoczęło się – zgodnie z tradycją- polonezem, w którym wzięli udział: Karolina Wojtalik, Joanna Werwińska, Nikola Gołębiewska, Iza Morawska, Iza Jabłońska, Justyna Kaźmierczak, Julia Drążczyk, Sylwia Kubiak, Gabriel Kożuchowski, Tobiasz Środecki, Igor Zajączkowski, Filip Kowalczyk, Gerard Podlewski, Maciej Wojtalik, Patryk Lipnowski, Damian Drzewiecki. Następnie odbyło się ślubowanie absolwentów. Reprezentanci klas składali uroczyste przyrzeczenie przed sztandarem szkoły, a ich koledzy powtarzali za nimi wzruszające słowa. Klasy były reprezentowane przez Dawida Wicińskiego (IV ATL), Martynę Banasiak (IV TOR), Karolinę Jedyńską (IV TH), Annę Solarską (IV TOŚ), Paulinę Lewandowską (IV TE) i Huberta Nowakowskiego (IV TI). Kolejny emocjonujący moment uroczystości związany był z przekazaniem sztandaru szkoły. Dotychczasowy poczet w składzie: Katarzyna Matusiak z kl. IV TOR, Justyna Michałowska z kl. IV TOR, Natalia Neugebauer z kl. IV TE, Julia Wyroda z kl. IV BTL, Kacper Stoliński z kl. IV TI i Jan Bardziński z kl. IV ATL został zastąpiony przez Julię Zalewską z kl. III TRp, Aleksandrę Morawską z kl. III TRp, Agnieszkę Czajkę z kl. III TEg, Paulinę Kuźnicką z kl. III TEp, Jakuba Moziakowskiego z kl. III TIp oraz Huberta Cicherskiego z kl. III TLg. Po zakończeniu szkolnego ceremoniału głos zabrał pan dyrektor Wojciech Banasiak, który powitał wszystkich na uroczystości wręczenia świadectw ukończenia szkoły uczniom klas maturalnych. W tym ważnym dniu obecni byli wyjątkowi goście: Pani Magdalena Krupińska –Kotulska – wicestarosta, Pani Iwona Kaca – dyrektor Delegatury Kuratorium Oświaty w Łodzi z siedzibą w Kutnie, Ks. dr. Jerzy Swędrowski – dziekan, proboszcz parafii pw. św. Wawrzyńca w Kutnie, liczna reprezentacja rodziców z przedstawicielami Rady Rodziców. Pan dyrektor przypomniał postać patrona szkoły- Władysława Grabskiego- wybitnego Polaka, Europejczyka, człowieka Niepodległości, współtwórcę podwalin gospodarki XX-lecia , silnego pieniądza i Banku Polskiego. Zwracając się do absolwentów pan dyrektor Wojciech Banasiak podkreślił, iż kończą oni szkołę, której początki sięgają 1932 r. Powiedział, że od 90 lat jest ona świadkiem historii tworzonej przez absolwentów, uczniów, nauczycieli, pracowników administracji i obsługi, a także rodziców i licznych przyjaciół. Pan dyrektor stwierdził: ,,Od zawsze mogliśmy się chwalić sukcesami oraz osiągnięciami naukowymi i sportowymi. Ich współtwórcami byli i są ambitni uczniowie, wysoko wykwalifikowana kadra pedagogiczna oraz przyjaciele szkoły z bliższego i dalszego otoczenia. Absolwenci szkoły, którzy opuścili i nadal opuszczają nasze mury – niejednokrotnie napawali nas dumą i poczuciem, że choć w małej części ich sukcesu mamy swój udział. Pragnę wyrazić uznanie dla wysiłku i pracy Waszych nauczycieli oraz wychowawców, szczególne podziękowania dotyczą ostatnich dwóch lat ich wytężonej pracy. Dzieje szkoły – jej wczoraj, dziś i jutro – tworzą nie tylko nauczyciele, uczniowie, ale również Rodzice. Szczególne podziękowania za wsparcie i pomoc kieruję pod adresem obecnych tu przedstawicieli Rodziców. Drodzy maturzyści, absolwenci! Dzisiejszy dzień, to Wasz dzień!Szukajcie własnej drogi. Od dziś to Wy decydujecie o swoim losie, o swoim życiu, o swojej myślenie, młodzieńczy entuzjazm, wiedza jaką posiadacie, nabyte umiejętności wykorzystajcie z pożytkiem, racjonalnie i należycie, niech one przy podejmowaniu życiowych decyzji podpowiedzą właściwy azymut. Planujcie już dzisiaj dalsze życie tak, aby było twórcze, radosne, piękne, wartościowe, szlachetne, abyście byli szczęśliwi, a ludzie wokół Was czuli się dobrze. Przez cztery lata współtworzyliście historię swojej szkoły. Przez cztery lata byliście częścią jej społeczności. Przez cztery lata ta społeczność i jej sprawy były częścią Waszego życia. Ten czas już za by rozpocząć dorosłe życie wzbogaceni o wartości zaszczepione przez Waszych rodziców oraz wiedzę i umiejętności przekazane przez nauczycieli. Już niebawem rozpoczniecie studia wyższe, może podejmiecie pracę zawodową lub założycie dorosłość to umiejętność dokonywania mądrych wyborów. Wybierajcie więc dobro, wybierajcie prawdę, bądźcie otwarci na potrzeby innych, słabszych od Was, stawiajcie sobie ambitne cele i podążajcie za nimi, wierzcie w ideały – ich kruche piękno ma moc niezwykłą: rozprasza zwątpienie, dodaje sił. Szanowni Maturzyści,Przed Wami jeden z najważniejszych egzaminów w życiu, który nie bez powodu nazywamy egzaminem dojrzałości. Matura to nie tylko przepustka do kolejnego etapu edukacji, ale także symboliczne wejście w Wam jak najlepszych wyników na egzaminach, a także wytrwałości, spokoju i przekonany, że wiedza i kompetencje, jakie zdobyliście podczas całego cyklu edukacji pozwolą Wam podejmować mądre i dojrzałe decyzje dotyczące dalszego rozwojuNa zakończenie!Życzę wam, abyście byli uczniami przez całe życie, abyście mieli ciągły głód wiedzy i młodzieńczą pasję poznawania w Waszą mądrość i Waszą wrażliwość. Bądźcie wspominajcie swoją szkołę, jej drzwi dla Was będą zawsze Następnie głos zabrali zaproszeni goście: pani wicestarosta Magdalena Krupińska- Kotulska, pani Iwona Kaca - dyrektor Delegatury Kuratorium Oświaty w Łodzi z siedzibą w Kutnie, ksiądz doktor Jerzy Swędrowski- dziekan, proboszcz parafii pw. św. Wawrzyńca w Kutnie. Potem prowadzący uroczystość – Julia Buczkowska z kl. II TE i Maciej Bajerski z kl. II TP- poprosili pana dyrektora Wojciecha Banasiaka i panią wicedyrektor Henrykę Engel o wręczenie świadectw i nagród najlepszym absolwentom. W gronie uczniów, którzy uzyskali p średnią ocen powyżej 4, 75 było 15 uczniów. Wśród nich znalazła się Iza Morawska – absolwentka ATL- która otrzymała medal „Primus Inter Pares”. Iza uzyskała średnią ocen 5,38. Ona i absolwenci, którzy ukończyli szkołę z najwyższymi wynikami otrzymali listy gratulacyjne dla rodziców. Pan dyrektor Wojciech Banasiak i pani wicedyrektor Henryka Engel wręczyli nagrody książkowe i listy pochwalne wyróżnionym abiturientom. Wychowawcy rozdali świadectwa i dyplomy uznania uczniom z następujących klas: pani Joanna Maruszewska –IV ATL, pani Agnieszka Drapińska- IV BTL i IV TH, pani Dorota Chojnacka – IV TE i IV TOŚ, pani Ewa Szymczak- IV TOR i pan Radosław Galus- IV TI. Pan Radosław Galus pożegnał absolwentów w imieniu wychowawców, a jako reprezentantka rodziców głos zabrała pani Liliana Łuczak. Krótką wypowiedź skierowaną do starszych kolegów przygotowała przewodnicząca Samorządu Uczniowskiego Wiktoria Górkiewicz, natomiast w imieniu absolwentów wypowiedzieli się Dominika Wielemborek i Gerard Podlewski. Na zakończenie uroczystości został przedstawiony program artystyczny. Wzięły w nim udział absolwentki, które już wcześniej, wielokrotnie, podczas szkolnych akademii i koncertów prezentowały swoje zdolności i umiejętności wokalne: Ilona Górkiewicz, Katarzyna Matusiak, Natalia Prószkowska, Klaudia Wszywkow, Joanna Ancerowicz i Iza Jabłońska. Programowi towarzyszyła prezentacja przypominająca najważniejsze chwile z życia szkolnego absolwentów. I gdy wydawało się, że uroczystość jest już zakończona pani Iwona Kaca -dyrektor Delegatury Kuratorium Oświaty w Łodzi z siedzibą w Kutnie spontanicznie zaśpiewała ,,Piosenkę absolwenta”. Zgromadzeni na sali wstali i – wzruszeni- nagrodzili wykonanie oklaskami. Absolwenci spotkali się jeszcze z wychowawcami, wysłuchali ostatnich rad oraz życzeń dotyczących dobrze zdanej matury. Może niektórzy przy rozstaniu zanucili słowa piosenki: "Do widzenia, PrzyjacieleWspólnych spraw mieliśmy wiele,Dziś ta nitka się urywaCoś się kończy, a coś zaczyna.” Warto wspomnieć, że uroczystość przygotowali wychowawcy klas maturalnych: p. Agnieszka Drapińska, p. Joanna Maruszewska, p. Ewa Szymczak, p. Dorota Chojnacka, p. Radosław Galus oraz nauczyciele - p. Jakub Nadolski, p. Piotr Kubicki, p. Agata Krzyżyńska i p. Rafał Prętkiewicz. „Ale to już było i nie wróci więcej”W dniu 23 kwietnia 2018 r. w Internacie odbyło się tradycyjnie uroczyste pożegnanie wychowanków z klas maturalnych. Były przemówienia, wspomnienia w postaci przygotowanej specjalnie na tę okazję prezentacji multimedialnej, podziękowania i łzy wzruszenia. Poszczególne elementy scenariusza przeplatały piosenki: „Do widzenia przyjaciele”, „Sens”, „Dni, których nie znamy” w wykonaniu młodszych koleżanek i kolegów. Dla najbardziej wyróżniających się swoją postawą, aktywnością i zaangażowaniem w życie Internatu Maturzystów przygotowane zostały drobne upominki oraz swoim przemówieniu Pan Kierownik Jarosław Madej życzył wszystkim Maturzystom jak najlepszych wyników na egzaminie dojrzałości oraz szczęścia i powodzenia na dalszym etapie życia. Na zakończenie spotkania czekał na wychowanków słodki poczęstunek. Nad przygotowaniem uroczystości czuwały Panie: Iwona Dziedzic, Bożena Janik i Barbara do galerii z pożegnania maturzystów w 2018 roku Przedstawiamy Pańśtwu kabaretowy scenariuszpożegnania uczniów klas maturalnych. Scenariusz uroczystości na pożegnanie maturzystówGrupka uczniów – bardzo przestraszonych – wchodzi do klasy. Zachowują się niepewnie. Nieśmiało zajmują miejsca w „Co ja robię tu ?” – ELEKTRYCZNE GITARYNARRATOR: Czy pamiętacie początek roku szkolnego, kiedy ze smutkiem w oczach i rozpaczą w sercu po raz kolejny przekraczaliśmy mury nowej szkoły? Z żalem myśleliśmy o minionych wakacjach, a następne wydawały się tak odległe...Niektórym się wydaje, że nie ma nic łatwiejszego, niż zostać uczniem. Przekonajmy się więc, czy to „Jak upiec ucznia?” Uczennica w stroju kucharki z akcesoriami kuchennymi (łyżka drewniana, miska, wałek, dzbanek...), mąką i różnymi wiecie, jak trudno zostać uczniem?Nie wystarczy samo chodzenie do szkoły. Potrzebnych jest jeszcze parę innych składników. Oto dokładny przepis: formowanie ucznia rozpoczyna się już w przedszkolu i kontynuowane jest w latach następnych. Początkowo nie trzeba wielu składników. Wystarczy nieco odwagi, doprawionej sporą dawka nieśmiałości, która w trakcie dalszej obróbki wyparowuje. Stopniowo dodajemy hojnie wyobraźni i wrażliwości, poczucia humoru i szczyptę złośliwości. Wlewając wciąż nową wiedzę, zaprawiamy systematycznością, łagodnie mieszając. Nie zapominamy o kaskadzie pomysłowości i beczce sprytu, które stopniowo dolewamy do wyrabianego ciasta. Doprawiamy to umiejętnością ściągania i zabiegania o lepsze stopnie, dodajemy dobry wzrok i słuch. Ciasto formujemy na kształt barana, osła, gęsi, cielęcia lub papugi. Wypiekamy następnie w temperaturze, jaką osiąga nauczyciel podczas furii przez 45 minut zapominamy o nakłuwaniu cyrklem lub innym ostrym przyrządem szkolnym w celu wypuszczenia wody sodowej z w miarę artystycznie, posypując odrobiną lizusostwa i obłudy. Okładamy słodkimi uśmiechami, pozorami pilności i stekiem bezbrzeżnych kłamstw. Podajemy to rodzinie, aby się cieszyła i społeczeństwu, aby się z tym formę z ciastem do pieca, po chwili wychodzi upieczony uczeń w stroju wzorowym ( lub niegrzecznym).NARRATOR: W naszej społeczności szkolnej możemy spotkać takie jednostki, których marzenia sięgają wyżej, niż marzenia zwykłego uczeń w „Kandydat na dyrektora” Drodzy Nauczyciele, Koleżanki i Koledzy!Chciałbym dzisiaj , w tym uroczystym dniu zakończenia roku szkolnego, zwierzyć się wam z mojego największego marzenia. Chciałbym zostać DYREKTOREM SZKOŁY. Nawet sobie nie wyobrażacie, jakie mam plany. Nie chwaląc się, byłbym bezkonkurencyjny. Oto mój program zreformowania szkoły: 1. Na korytarzach automaty z czapkami-niewidkami dla nieprzygotowanych uczniów, aby ich nauczyciele nie Magiczne czujniki, dzięki którym nauczyciele na klasówkach nie widzieliby ściąg i nie słyszeli Raz na kwartał jeden dzień generalnego przebaczenia i spełniania wszelkich pragnień Usunięcie ze słownika wyrazów „wagarowicz” i „leń” jako obraźliwych dla człowieka w wieku Zatrudnienie odźwiernego, który witałby uczniów przy drzwiach uściskiem dłoni, dodając im tym samym odwagi do dalszych utarczek z Obowiązkowe bezpłatne półroczne wakacje dla wszystkich uczniów szkoły np. na Wyspach Do programu zakończenia roku szkolnego wprowadziłbym podziękowanie każdemu uczniowi z osobna za to, że wytrzymał całoroczne starcie: on kontra kilkudziesięcioosobowa Rada Pedagogiczna. Sami widzicie, że z takim programem mogę chyba startować w konkursie na młodzieżowego dyrektora szkoły. Wygrana murowana!NARRATOR: Niestety, do tej pory mamy szkołę, w której...Scenka: „W czasie lekcji dzieci się nudzą” do melodii „W czasie deszczu dzieci się nudzą”Jedna osoba śpiewa zwrotki, wszyscy refren. Uczniowie demonstrują swoje W czasie lekcji dzieci się nudzą,to ogólnie znana rzecz, choć mniej trudzą się i mniej brudzą się,ale za to nudzą się w statki albo w karty, ławki „zdobią” nie na żarty,markerami mażąc jei śpiewając słowa te:W czasie lekcji...Więc tu trzeba by zalecić,by nie miały lekcji dzieci,a już jeśli one są,to uważać bardzo, bo:W czasie lekcji... NARRATOR: Nudę na lekcjach przerywają tylko ciekawe powiedzonka nauczycieli, np.· Weźcie sobie te kapcie do serca.· To że noszę okulary, nie znaczy, że jestem głucha.· Klasa chodzi po klasie i nie zwraca uwagi na moje uwagi.· Zaborcy podzielili Polskę na trzy nierówne uczniowie próbują sobie urozmaicić czas na lekcji, tworząc własne „Copywriter”. Kilku uczniów prezentuje swoje teksty.· „Gdy miałem 4 latka, dostałem pierwszy cukierek od dziadka. To był Werthers Original. Mam go do dziś, paskudztwo nie dało się rozgryźć. Chcecie spróbować?” (rzuca cukierek)· „Pasta Kiwi każdy byt wykrzywi!”· „Po Cola Cao zwiędnie ci ciało!”· „Zobaczyłeś w lusterku jeden pryszcz na policzku? Kup sobie Clerasil. Raz, dwa i będziesz miał całą twarz w pryszczach!”NARRATOR: Niestety, nauczyciele nie doceniają tej twórczości i łamią kariery przyszłych copywriterów (czytaj: ‘kopirajterów’).Za to podczas przerw nie ma mowy o nudzie. Na korytarzach słychać rozmowy i śmiechy, a w powietrzu unosi się tajemniczy dym...Scenka: „Długa przerwa. Zakręt.”Znad parawanu unoszą się kłęby dymu. Po chwili wychodzi stamtąd uczeń, strasznie kaszląc. Przyjeżdża karetka pogotowia. Lekarze zaczynają reanimację. Niestety, pacjent nie przeżył. Diabełki zabierają jego Nauczyciele lubią udzielać nagan. Dzisiaj odwrócimy sytuację...Scenka: „Nagany”.Wchodzą dwaj uczniowie z dziennikami. Otwierają je i drodzy nauczyciele, wychowawcy, pracownicy szkoły. Absolwenci upoważnili nas, aby w ostatnim dniu roku szkolnego wskazać pewne niedociągnięcia w waszej pracy i udzielić nagany. Mamy nadzieję, że będzie nam to wybaczone, jako że nie czynimy tego z wrodzonej złośliwości, a jedynie ku uciesze tu zgromadzonych.· Na początek udzielamy nagany POLONISTOM - za zbyt częste corridy ortograficzne i zmuszanie nas do bezustannej, morderczej walki z bykami ortograficznymi.· MATEMATYKOM – za sprowadzanie wszystkiego do wspólnego mianownika.· NAUCZYCIELOM JĘZYKÓW OBCYCH – za zaprzeczanie Rejowi, który twierdził: „...iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają”.· HISTORYKOM – za teoretyczne omawianie, a nie praktyczne demonstrowanie bitew i potyczek historycznych.· GEOGRAFOM – za to, że nie pozwalają nam na umieszczenie Zwrotnika Raka na Biegunie Północnym oraz na przeniesienie Florydy nad Morze Bałtyckie.· BIOLOGOM – za uporczywe odchwaszczanie i nawożenie naszych jałowych poletek umysłowych.· FIZYKOM – za to, że nie stworzyli do tej pory perpetuum mobile do samoczynnego napełniania naszych głów wiedzą.· CHEMIKOM – za robienie nam z mózgu H2O.· NAUCZYCIELOM WYCHOWANIA FIZYCZNEGO – za to, że wbrew naszej woli prostują nam kręgosłupy.· KATECHETOM – za poskramianie naszych rogatych dusz i wybielanie czarnych charakterów – trud tyle ciężki, co bezowocny.· BIBLIOTEKARKOM – za to, że w dobie komputerów, wideo oraz Internetu zmuszają nas do pogłębiania wiedzy w przestarzały sposób – z książek.· HIGIENISTKOM – za to, że nie potrafiły, jak dotąd wynaleźć szczepionki przeciw lenistwu i głupocie.· Na koniec chcemy również udzielić nagany naszej DYREKCJI za to, że z wszystkich prawideł gramatycznych najczęściej stosuje tryb Do ciemnych zakamarków naszej szkoły zagląda czasem miłość. Dla jej ofiar świat nagle staje się różowy. Choć po pewnym czasie czar pryska, jednak szkolną sympatię będziemy wspominać ciepło, bo to przecież nasza pierwsza „Moja pierwsza miłość”. Do piosenki CZERWONYCH GITAR „Kto za tobą w szkole ganiał...” Dziewczyna i chłopak czule objęci, spacerują i uśmiechają się do siebie. Kwiaty, prezenty, czułości. Potem burzliwe Wreszcie finał. Przygotowania do matury. Obłęd w oczach, najbardziej wbijają się w pamięć słowa Sokratesa: „Wiem, że nic nie wiem”. Szukamy ostatniej deski ratunku i rujnujemy się „Ale ja nic nie umiem...” Po scenie przechadza się uczeń z deską na ramieniu, na której widać napis „Ostatnia deska ratunku”. Inni noszą worki różnej wielkości, z których wystają ściągi. Napisy na workach „dobrze przygotowany uczeń”, „Lepiej przygotowany uczeń”, „Wspaniale przygotowany uczeń” (z największym workiem).Uczennica obwieszona ściągami recytuje:Ja wiem, co to jest tangens,ja wiem, gdzie żyją kangury, ja wiem, gdzie płynie Gangesoraz gdzie leży Turyn!Ja wiem, co to jest atom,ja wiem, jak powstaje pasat,ja wiem, co ganił Katon,znam kwasów moc i wiem, kto pod Płowcami, ja wiem, że wiąz jest drzewem,lecz mówiąc między nami jednego tylko nie wiem:Nie wiem, czy zdam egzamin,nie wiem, czy złapię dwóję,a mówiąc między nami –to właśnie przewiduję./W. Ścisłowski „Wiem i... nie wiem”/Piosenka „Matura” – CZERWONE GITARYNARRATOR: Matura już za wami, teraz trzeba będzie odpowiadać na trudniejsze pytania - które niesie przekonani, że doskonale sobie poradzicie z wyzwaniami, jakie przed wami staną i mimo wątpliwości obierzecie właściwą „Acidland” – MYSLOVITZ lub „Dni, których nie znamy” – Marek Grechuta...........................Opracowały: mgr Małgorzata Bieniasz i mgr Aneta Dylska – nauczycielki języka polskiego w Zespole Szkół w Ropczycach (częściowo wykorzystując teksty z czasopism: „Bibliotekarz” i „Biblioteka w Szkole”).Umieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka"). Katalog Elżbieta Dębiec, 2013-07-08janów LubelskiUroczystości, Scenariuszepożegnanie klas maturalnych Scenariusz uroczystości pożegnania absolwentów klas maturalnych w roku szkolnym 20122013 „Ostatni raz z moją klasą…” Prowadząca: Szkoła baczność! Sztandar szkoły wprowadzić! Do hymnu ! Wystąpienie przedstawicieli maturzystów. W dniu dzisiejszym otrzymamy świadectwa ukończenia szkoły ponadgimnazjalnej. Witamy serdecznie przybyłych na tę uroczystość gości: dyrekcję szkoły, całe grono pedagogiczne, rodziców i Was, koleżanki i koledzy. Witamy wszystkich, którzy uwierzyli, że uda nam się przejść kruchy most nad rwącą rzeką wiedzy. Cytując słowa młodopolskiego poety Leopolda Staffa, z niedowierzaniem uświadamiamy sobie jak wiele za nami: Szedłem lekko jak motyl I ciężko jak słoń, Szedłem pewnie jak tancerz I chwiejnie jak ślepiec. Nie wierzyłem, że przejdę ten most, I gdy stoję już na drugim brzegu, Nie wierzę, że przeszedłem. Trudno uwierzyć, że to już drugi brzeg. Szliśmy przez ten most w różnym tempie, na różne sposoby. Bywały chwile radosne, wiążące się z przyjemnymi zdarzeniami-satysfakcjonujące stopnie ze sprawdzianów, mile spędzony czas w gronie przyjaciół, ale także te smutne-szkolne niepowodzenia, porażki, nieporozumienia na forum klasy. I w tych radosnych i smutnych momentach byli z nami nauczyciele, a nade wszystko wychowawcy, którym właśnie teraz chcielibyśmy serdecznie podziękować: - Dziękujemy Pani Ewie Reguckiej- za trud włożony w kształtowanie młodej osobowości, jakże często przez nas niedoceniany. - Dziękujemy Pani Iwonie Martynie- za zaangażowanie i poświęcenie w prowadzeniu zespołu klasowego. - Dziękujemy Panu Romanowi Skrzatowi –– za przekazywanie nam z pełną determinacją wiedzy merytorycznej i praktycznej, niezbędnej do podjęcia dalszej nauki lub pracy w wybranym zawodzie. - Dziękujemy Panu Michałowi Komackiemu - za uczenie nas postaw etycznych, aby młody człowiek w szybkim tempie rozwoju komunikacji międzyludzkiej nie pogubił się i odnalazł właściwą drogę życia. - Wszystkim nauczycielom oraz Dyrekcji- za wyrozumiałość, cierpliwość i życzliwość, za to wszystko czego nawet nie zdołaliśmy wyliczyć-dziękujemy. ( Piosenka z podkładem Czerwonych gitar „W drogę”.) uczniów klas młodszych. Dzisiejsze spotkanie dla tegorocznych maturzystów jest szczególnie uroczyste. To ostatnia okazja do podsumowania Waszej pracy w ciągu tych kilku lat nauki szkole, do refleksji i zadumy. W imieniu trzecioklasistów dziękuję Wam za wspólne lata spędzone razem w murach naszej szkoły. Miło nam było spotykać starszych kolegów i koleżanki na korytarzach, podczas przerw. Muszę wyznać, że na pewno będzie nam Was brakowało. Wszystko ma jednak swój początek i koniec. Czas Waszych zmagań zakończył się sukcesem. Przed Wami jeszcze egzaminy maturalne. Życzę Wam szerokiej drogi! Jesteśmy przekonani, że gdziekolwiek rzuci Was los, będziecie godnie reprezentować naszą szkołę. Pamiętajcie też, że jej drzwi będą dla Was zawsze otwarte. Uczeń : Do zobaczenia w dorosłym życiu na innej drodze, na innym szlaku. Z bagażem wspomnień na dnie, w ukryciu wśród masy pytań w pełnym plecaku. Przyszłość- jak wielki znak zapytania pełna rozterek i niepokoju. Bez odpowiedzi na takie pytania w codziennej pracy, w chwilach spokoju. Stoimy w progu tej naszej drogi tacy malutcy, tacy nieśmiali. Z cichą nadzieją, by los nie był srogi, byśmy do celu dotarli cali. Otwarci, prawi, pełni miłości, idźmy odważnie przez nasze życie, by w końcu drogi bez wątpliwości, w lustro popatrzeć na swe odbicie. Prowadząca: Dzisiejsza uroczystość jest także okazją do wręczenia nagród, wyróżnień oraz podziękowań za cztery lata nauki i sukcesy w różnych dziedzinach. O zabranie głosu i uhonorowanie najlepszych absolwentów naszej szkoły prosimy Pana Dyrektora oraz wychowawców klas maturalnych. O wystąpienie proszone są następujące osoby : z technikum Ekonomicznego: Halina Wrona ,Edyta Wiechnik, Aneta Stasiak, Anna Pierścionek, Agnieszka Miazga z technikum Budowlanego: Mirosław Gzik, Andrzej Kotuła z technikum Handlowego : Dorota Pastucha, Patrycja Bieńko, Izabela Widz z technikum Mechanicznego: Krystian Żaba, Grzegorz Fedurek O wręczenie nagród za osiągnięcia artystyczne i reprezentowanie szkoły na zewnątrz prosimy Panią Annę Szmidt. O wystąpienie prosimy Anetę Stasiak z kl. IV Technikum Ekonomicznego O wręczenie nagród za udział w trzymiesięcznym kursie internetowym „Filmoteka szkolna. Akcje” prosimy Panią Emilię Żuber. O wystąpienie proszone są następujące osoby: Andrzej Kotuła z klasy , Piotr Jachura , Mirosław Gzik z klasy IV Technikum Budowlanego, Jarosław Mazur, z klasy IV Technikum Budowlanego, Bartłomiej Kubicki z klasy O wręczenie nagród za osiągnięcia sportowe prosimy Pana Jarosława Mędrka O wystąpienie prosimy Dorotę Pastuchę z klasy IV Technikum Handlowego oraz Jarosława Szabata z klasy IV Technikum Budowlanego Prowadzaca : Matura to wielkie wyzwanie. Na jej temat padło już wiele słów zupełnie serio. Czas spojrzeć na nią z przymrużeniem oka. Nie dajmy się oślepić tej powadze i zdystansujmy się od matury. Na moment odejdźmy od problemu, a gdy trochę się z niego pośmiejemy, stanie się on mniej straszny. Pisenka- ona tańczy dla mnie……. - skecz „Życie szkolne” Prowadząca: Jest nam bardzo miło widzieć na Waszych twarzach uśmiechy. Cieszymy się , że kolejny etap życia macie już za sobą, jeszcze tylko na egzaminie trzeba pokazać się z najlepszej strony, udowodnić sobie i innym, że umiecie poradzić sobie z życiowymi wyzwaniami.. Gdy już zdacie wszystkie egzaminy, sprostacie wyzwaniom i wymaganiom matury prosimy Was o to , by wkraczając w nowe życie nie zapominać o swojej szkole, bo my o was nie zapomnimy. Prezentacja multimedialna – Ostatni raz z moją klasą Dziękujemy z a uwagę Szkoła baczność! Sztandar szkoły wyprowadzić! Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. Pożegnanie maturzystów – scenariusz uroczystości w technikumWSTĘPProwadzący 1:Nadszedł czas pożegnania kolejnych absolwentów naszej szkoły. Witam bardzo serdecznie wszystkich przybyłych na tę uroczystość gości: ....bardzo serdecznie witamy również przedstawicieli Rady Rodziców na czele z Panem..., dyrekcję szkoły, całe grono pedagogiczne, wszystkich pracowników szkoły oraz was drodzy 2Dzisiejsze spotkanie jest dla WAS - tegorocznych absolwentów szczególnie uroczyste. To ostatnia okazja do podsumowania Waszej pracy w ciągu czterech lat nauki, do refleksji i sztandaru 1Proszę wszystkich o powstanie• Baczność, sztandar szkoły wprowadzić.• Do hymnu. (śpiewa zespół muzyczny)• Po hymnie! sztandaru1 proszę o powstanie uczestnicy powstają przed wprowadzeniem sztandaru przygotowanie do wejścia postawa na ,,ramię’’2 ,,baczność” wprowadzić sztandar WERBEL uczestnicy w postawie ,,zasadniczej” -wprowadzenie sztandaru-zatrzymanie na ustalonym miejscu -w postawie,, na ramię w marszu”-postawa ,,prezentuj”3 ,,do hymnu” uczestnicy jak wyżej postawa ,,zasadnicza” postawa ,,salutowanie w miejscu”HYMN4 ,, po hymnie” uczestnicy w postawie ,,spocznij” spocznij -postawa ,,prezentuj”-postawa ,,spocznij”5 można usiąść uczestnicy siadają spocznij postawa ,,spocznij” Prowadzący 2: Prosimy o zabranie głosu Panią Dyrektor. Pani Dyrektor: Przemówienie + podziękowaniaProwadzący 2:Dziękujemy Pani dyrektor. A teraz oddajemy głos zaproszonym gościom..................Prowadzący 1: Dziękujemy. Prosimy o zabranie głosu przewodniczącego Rady Rodziców Pana....Prowadzący 2: Myślę, że przedstawiciele maturzystów - w tym ważnym dla siebie dniu - również chcieliby zabrać głos. Zapraszamy na Maturzystów – przemówienie WRĘCZENIE KWIATÓW 2: Dziękujemy. Czy ktoś z zaproszonych gości chciałby jeszcze zabrać głos?Prowadzący 1: teraz prosimy Panią Dyrektor o wręczenie nagród wyróżniającym się uczniom. ( listy referencyjne, pochwalne i nagrody). 2. Pozostałe świadectwa zostaną wręczone przez wychowawców po zakończeniu części 1:Za chwilę nastąpi wyprowadzenie pocztu sztandarowego A ZARAZ PO NIM CZĘŚĆ ARTYSTYCZNA, NA KTÓRĄ WSZYSTKICH BARDZO SERDECZNIE sztandaru szkoły. • Proszę o powstanie.• Baczność! • Sztandar szkoły wyprowadzić! • Spocznij! Wyprowadzenie sztandaru1 proszę o powstanie uczestnicy powstają przed wyprowadzeniem sztandaru spocznij, postawa ,,spocznij”2 ,,baczność” wyprowadzić sztandarWERBEL uczestnicy w postawie ,,zasadniczej” postawa ,,na ramię w marszu”3 spocznij uczestnicy siadają CZĘŚĆ ARTYSTYCZNAProwadzący 2:Koleżanki i koledzy! Wszystko ma swój początek i ma swój koniec, a każda chwila znika tak szybko, że nawet gdybyśmy chcieli ją zatrzymać, przemija, zanim zdążymy ją obyście dzisiejszy dzień zapamiętali jako pierwsze zamknięte i pierwsze otwarte drzwi. Dlaczego? Bo są rzeczy znane i nieznane, bliskie i dalekie, mądre i niemądre, smutne i radosne. A pomiędzy tymi tajemniczymi i odkrytymi doznaniami są drzwi, właśnie 1: Nieuchronność omija, co chcemy ocalićWystarczy ciepłą iskrę pod sercem zapalić, by wyrosły w nas i trwały ulotne wrażenia – Drogowskazy pamięci najmilsze słów poety zebraliśmy się tutaj aby pożegnać się i powspominać to co minęło. Chórek: (na melodię z „Klanu”):Jak pory roku VivaldiegoZmienia się „Rolnik” w naszych nam szkoło, cos miłego,nie pędź tak, prosze daj szkolne jest nowelą,Której nigdy nie masz dosyć;Wczoraj zabrzmiał pierwszy dzwonek,Dzisiaj czas rozłączyć losy,Życie szkolne jest nowelą,raz przyjazną, a raz wrogą;Czasem chcesz się pożalić,ale nie masz do szkoła jest jak drzewo:Łamie się, chwieje w naszych oczach,Jak w porach roku czas ja zmienia,szczypta zachwytu, łyk , szkoło nam najdroższa,będziesz zawsze w mych wspomnieniach;każdy tydzień, każdy miesiąc ...Szkoło, szkoło, do widzenia!Prowadzący 2: Jak widać te cztery lata minęły bardzo szybko, każdy uczeń znalazł odpowiednie dla siebie miejsce i role w nowej szkole. Tymczasem mijały kolejne dni, miesiące i lekcje. Przypomnijmy choć jedną z nich.(wchodzą osoby i siadają w ławkach):Osoba I , Osoba II, Osoba III, Osoba IV, Osoba V – uczeń przy tablicy, NauczycielChórek: (na melodie ze „Smerfów”):Hej, koledzy, jeśli chcecieZobaczyć lekcji czas,do klasy dziś zapraszam was,Wyobraźnie włączcie,Słuch wytężcie i usiądźcie,zaczynamy nowy uczniowie, zbliża się nauczyciel!(wchodzi nauczyciel z dziennikiem i siada za biurkiem)Narrator: Natenczas nauczyciel sięgnął po okularyI bazyliszka wzrokiem zmierzył swe jak makiem zasiał; wszystkim się zdawało,Że właśnie ich dziś wyrwie profesorskie jak mysz pod miotłą, wzrok w ławkach utkwili,Zda się – wieki mijają. A tutaj – po chwili ...Narrator: Niczym puszka Pandory dziennik się otwiera, a belfer posępnie na listę spoziera i rzecze:Nauczyciel: Co się odwlecze to nie uciecze. (wskazując linijka jednego z uczniów):Proszę do tablicy, rozwiąż kochanie,Takie bardzo proste, łatwiutkie I: W ławkę wrosła biedactwo, nogi jak z ołowiu, w sercu strach paniczny , a pustkę ma w Ze stoickim spokojem nauczyciel czeka, wreszcie nerwy Nie udawaj Greka! Do tablicy proszę.(wskazana uczennica gra to, o czym mówią koledzy)Osoba II : Ofiara ruszyła ... noga za nogą. Czy jej moce piekielne , czy niebiosa pomogą?Osoba III: Doszła – jak słup soli stoi pod tablicą, oczy szeroko otwarte, pobladłe IV: Nabrała wody w usta, milczy jak zaklęta, Nic nie wie, niczego dzisiaj nie I: Może ktoś podpowie, nić Ariadny rzuci I męki Tantala tej sierocie skróci?Osoba II: Cóż, z pustego Salomon nawet nie naleje, na nic więc wzrok Siada, waćpanna, siadaj, pókim miły,Pały przy twym nazwisku już mi się moje dobre serce, nic Ci dziś nie stawiam,Ale zniknij mi z oczu; siadaj, V: III: Na miejsce powraca, szczęściu nie ufając; Pały dzisiaj nie ma, lecz pała nie zając.(dzwoni dzwonek, nauczyciel wychodzi, następnie uczniowie)Chórek: (na melodię „Konik na biegunach”):Za dzień, może dwa schodami na strych zeszyty i ksiązki jak wiatr sprawdzianów zły czas i stresy twe wszystkie dzień, może dwa schodami na strych za książką przeklętą poczłapiąBeztroskie te dni i zobaczysz, że w szkole nie było tak masz sto i kartkówek masz sto, bez przerwy to trwa – karuzela;Nie randka, co trwa, nie piłka, co gra, bez reszty twój czas ci zbyt trudna do du... na chwilę zastygasz się więc i zawołaj, jak wtedy, gdy kserowałeś z papieru – broń na sprawdzian, zwykła ściągawka, a mała karteczka, a poratuje, z papieru – broń na sprawdzian,Przyjaciel ucznia, wróg profesora, każdy powinien jam miećProwadzący 1: Na takiej i podobnych lekcjach upływało uczniowskie życie. Zapewne wiele razy widmo jedynki straszyło nas po nocach, a każdy styczeń i czerwiec to były miesiące ciężkich batalii o dobre 2: Życie ucznia na szczęście nie polega jedynie na nauce w szkolnej ławce. Posłuchajmy dalej:Skecz:Osoba I(chłopak), Osoba I: Hej, Co tam , co tam? Jak tam jak tam?Osoba II: No ... w porzo Ty , a co to dzisiaj jest? Wszyscy tacy No jak to, co? Ludziska szkołę dziś Co Ty powiesz, to teraz w styczniu jest już koniec roku- Facet, w jakim styczniu? Przecież już prawie maj jest!- Maj , a to dlatego te ferie w tym roku, to mi się jakieś długie wydawały. To mówisz , że szkołę skończyli..., ty, ale jak im się to kurcze udało?- To nie wiesz przecież to byli mistrzowie ściemy i kombinatorstwa A wiesz Ty co, takie umiejętności to by mi się Dobrze gadasz, mam telefon do jednego, dzwoń!- ja dzwonię, a ty weź kartkę i notuj!Osoba III: Siema...kope lat Stary...Osoba II: Franek, ty, mam taką sprawę, Osoba III: Gdyby nie to pewnie byś nie dzwonił...Dawaj....Osoba II: Ty powiedz mi, co trzeba robić, żeby udało się budę skończyć? Ale czekaj no na głośnomówiący wrzuce...jest tu ze mną Edek....No to dawaj! Osoba III: Co trzeba robić?? No wiesz stary.....uśmiechać się do nauczycieli na dzień dobry i do widzenia, najlepiej od ucha do ucha....Osoba II: ....(jakby do siebie) Szczerzyć się do nauczycieli.....Ej chwila...ale jak pałę dostanę? .. To co wtedy?.... nie uśmiechać się absolutnie? Osoba III: Nie no....zrobić zbolałą minę , ... Osoba II: ...zrobić zbolałą minę (do piszącego kolegi) – piszesz?Osoba I: -pisze , piszę ... (jakby do siebie) zbolałą minę zrobić... Osoba III: siadając na miejsce powłóczyć II- Powłuczyć nogami?! Ty, ale jak to się robi, trzeba poćwiczyć .. (ćwiczy). ... i co jeszcze? Osoba III: No to tak...eee tego....słuchaj... koniecznie trzeba być aktywnym....Osoba II: Być aktywnym?? ale co dokładnie robić? Osoba III: No stary nie wiesz??kitu nie wciskaj! ja to bym roku nie przetrwał jakbym nie stosował się do pewnych zasadOsoba II: No dawaj, dawaj...Osoba III: ... tablice ścierać, kredę przynosić, okna po lekcji otwierać, śmieci zbierać, nauczycielom pomagać, ... na przykład magnetofon anglistom i kobicie od niemca przynosić. Osoba II: zapisuj OsobaI: Zapisuje...ale co on ściemnia....Stary ale jak, nie mam w domu tyle magnetofonów?!Osoba II: Głąbie kapuściany! Nie rozumiesz tej prostej zasady....ja już wszystko wiem...po prostu trzeba wyręczać nauczycieli. Osoba I: A jak te pały poprawić? Osoba II: Jak A ... yhy... chodzić za nauczycielem , pytać, poprawiać tak długo Az mu się znudzi i w końcu Ci dopa postawi. Osoba II: A jeszcze jedno? Ile Ci co mają te świadectwa z czerwonym paskiem musieli się nachodzić? Osoba I: Czerwony pasek Ci się marzy...chyba na d...Osoba II: Ej cicho!Osoba III: Nie no Stary, to wyższa szkoła jazdy jest...Nie dla psa kiełbasa....Osoba II: Nie no...się wie.... No rzeczywiście pewnie nie jedne buty musieli dobra stary, dzięki, 1: Wystarczy tej wesołości, jeszcze miesiąc ciężkiej i wytężonej pracy przed nami, egzaminy maturalne i zawodowe...a potem...posłuchajmy piosenkiChórek: ( na melodie Maryli Rodowicz „Ale to już było”) minął kolejny dzień,czerwiec śpiewa pieśń o zieleń, i słońce, i cień,i właściwie nic już mnie nie ma dzwonków, szóstek i pałi wkuwania matmy po dziś wszystko to, co bym chciał,Złoty piasek i morski piach we włosach. refren: Ale to już było i nie wróci więceji choć tyle się zdarzyło, to do przodu wciąż wyrywa głupie to już było, znikło już za namichoć w papierach lat przybywato naprawdę wciąż jesteśmy tacy stopnie, klasówki, stresi przyjemne przerwy i to zwykle tak w życiu jest,że w swych paczkach czujemy się tyle radości i łezi spełnionych marzeń, nadzieia wszystko, co przed nami jesttchnie radością słonecznych niedzieli. przeraża nas przestrzeń i czas,Dziś myślimy o studiach, o nadzieją napawa nas fakt,Że będziemy wędrować po życie studenckie już nas,Pełne wyzwań i nowych wrażeń, ale czasem powrócić czas do swej klasy i do szkolnych Nasza akademia dobiega końca. Jeszcze na koniec kilka słów pożegnania od nas - przedstawicieli klas trzecichProwadzący 2: Nasze życie – ciągła wędrówka, a do celu wiodą tak różne drogi. Czasem jest to twardy, ubity trakt, a innym razem wąska ścieżka, pełna kolein i wyboi. I jeszcze zakręty, i skrzyżowania, zmuszające do obrania właściwego kierunku. Drodzy absolwenci. Wasza podróż wciąż trwa, właśnie dobiega kresu jej kolejny etap – nauka w szkole. Początek nie był łatwy – obce twarze, nowe obowiązki i ten niepokój: Czy dam radę? Czy na pewno dotrzymam innym kroku? A jacy będą współtowarzysze szkolnej wędrówki? Serdeczny uśmiech nowego wychowawcy, pierwsza dobra ocena, życzliwa pomoc kolegi – stopniowo pojawiała się wiara w siebie i przekonanie, że kroczycie pewnie właściwą drogą. I tylko cel wydawał się tak odległy. Pamiętacie? Każde 45 minut lekcji zdawało się wiecznością, a 4 lata minęły jak jedna chwila. Kończy się prosta drogą, którą wspólnie wędrowaliście, pokonując drobne przeszkody i życzliwie pomagając tym, którzy od czasu do czasu się potykali. Wędrówka trwa nadal, ale już inaczej. Trzeba pożegnać przyjaciół, opuścić przetarty szlak i poszukać nowej drogi, a jest ich tak wiele. Kuszą wielkimi sukcesami, ale czasem prowadzą na manowce. Tak łatwo pobłądzić i stracić z oczu cel. Drogie koleżanki, kochani koledzy. Wielki Polak, Jan Paweł II, powiedział ludziom młodym: „Czasem nie zaszkodzi, jak się nad sobą zamyślisz. To lepsze niż gdybyś miał lekkomyślnie przeżywać swą młodość i gubić wielki skarb, wielki niepowtarzalny skarb, który w sobie nosisz, którym jesteś Ty sam – każdy, każda.” Pamiętajcie o tych słowach, wybierając dalszą drogę i strzeżcie niepowtarzalnego skarbu swej młodości. Od nas, młodszych koleżanek i kolegów, przyjmijcie najlepsze życzenia. Życzymy Wam radości zasiewu, wytrwałości oczekiwania i najpiękniejszych zbiorów tam, gdzie codziennie zostawicie swoje serce, swój umysł i swoje siły. Życzymy niepokoju, który nie pozwala trwać bezczynnie, szerokiego spojrzenia, które pomaga dostrzegać prawdy ukryte, takiej radości, przy której smutek zamiera, a pragnień tak czystych, że od nich niebo błękitnieje. Prowadzący 1: PONIEWAŻ PRZYGOTOWALIŚMY PREZENT ZAPRASZAMY TUTAJ NA SCENĘ PRZEWODNICZĄCYCH POSZCZEGÓLNYCH KLAS CZWARTYCH.(Po wejściu maturzysty na scenę)Prowadzący 2: Powoli stajecie się kowalami własnego losu. Podkowa, którą chcemy Wam podarować symbolizuje szczęście, powodzenie w życiu, zatem niech przyniesie szczęście na egzaminie maturalnym i zawodowym a przede wszystkim niech przypomina Wam chwile spędzone w naszej 1 (po zejściu maturzystów ze scenyDziękujemy za uwagę! Zapraszamy jeszcze na scenę wszystkich, którzy dziś wystąpili. (ukłon, brawa, zejście ze sceny)Teraz nastąpi wręczenie świadectw przez wychowawców klas maturalnych.

piosenki na pożegnanie klas maturalnych